Over Martien Haasjes
Samenwerking als drijfveer
Ik ben mijn hele leven al geïnteresseerd in samenwerking tussen mensen, tussen groepen mensen en tussen organisaties. Dat was voor mij de reden om 25 jaar geleden sociologie te gaan studeren. Als socioloog bekijk ik het gedrag van mensen in groepen in relatie tot de heersende cultuur en machtsstructuren. In een maatschappij waar conflicten doorgaans niet goed worden besproken en waar polarisatie op de loer ligt, help ik mensen goed samen te werken.
Na mijn opleiding werkte ik lang bij de overheid, waar ik werkte als manager in het ruimtelijk/fysieke domein en als Europese Public Affairs coördinator. Ik maakte als deelnemer veel vergaderingen of heisessies mee, op alle niveaus, van werkvloer tot boardroom. Best vaak waren dit goede besprekingen, maar regelmatig had ik toch wel een onderbuikgevoel: ‘Is hier nu alles echt uitgesproken? Hebben we echt alle inzichten van alle deelnemers benut?’
Toen ik in aanraking kwam met de Deep Democracy methode begonnen mijn handen steeds meer te jeuken, en na aanmoediging van een paar zeer ervaren facilitators heb ik de knoop doorgehakt. Ik maak van het begeleiden van gesprekken mijn beroep. En in een Eureka-moment wist ik ook gelijk mijn naam:
‘Ik word Gespreksdienaar!’
Huh? Een gespreksdienaar?
Ja, een Dienaar, dat lees je goed. Het woord Dienaar betekent voor mij dat het niet om mij draait. Als Gespreksdienaar dien ik het gesprek en daarmee iedereen die aan dat gesprek meedoet of zou moeten doen. En natuurlijk doe ik dat als gespreksleider, facilitator, voorzitter of teamcoach. Of soms als interim leidinggevende, want een goede leider is een goede begeleider.
Het gaat in alle rollen om de essentie: ik help de deelnemers om een goed gesprek met elkaar te voeren.
Deelnemers (of medewerkers) leren om naar alle perspectieven te luisteren, zich vrijmoediger uit te spreken en op die manier het potentieel van hun groep te benutten. Besluiten die genomen worden zijn inhoudelijk beter en worden beter gedragen. Het onderlinge vertrouwen neemt toe en werkplezier wordt groter.
Sociologie en Deep Democracy als basis
In mijn werk gebruik ik de kracht van de combinatie tussen Sociologie en Deep Democracy. In de Lewis-methode Deep Democracy vond ik een praktisch antwoord op de vragen waar de Sociologie zich mee bezighoudt. Ze vullen elkaar perfect aan, als socioloog 𝘮𝘰𝘦𝘴𝘵 ik daarom wel aan de slag met Deep Democracy.
Sociologie helpt ons te begrijpen hoe mensen samenleven en hoe groepsdynamiek werkt: hoe sociale structuren, normen en machtsverhoudingen ontstaan en waarom ze vaak blijven bestaan, zelfs als we allemaal “weten” dat dingen anders moeten. Het laat zien waarom sommige stemmen meer gehoord worden en hoe groepscultuur de besluitvorming en het draagvlak beïnvloedt.
Deep Democracy biedt concrete tools om deze inzichten om te zetten in actie. Het moedigt aan om actief de minderheidsstem te zoeken en te waarderen. In plaats van alleen naar consensus te streven, zoeken we naar de wijsheid in meningsverschillen, verschillende perspectieven en zelfs in conflict.
Door sociologische inzichten te combineren met de inclusieve aanpak van Deep Democracy, ontstaat er een krachtige methode die niet alleen gericht is op de beste besluiten, maar ook op echte betrokkenheid en een duurzaam draagvlak.
Ik volgde Deep Democracy trainingen bij Frank Weijers, Jitske Kramer, Yonathan Keran, Sandra Bouckaert én Myrna Lewis (de grondlegger van de methode). Als belangrijke aanvulling daarop volgde ik de Leergang Antropologische Teambegeleiding bij Danielle Braun en Karin van Mensvoort. Ook volgde ik workshops in Process Work, bij Dawn Menken en Susan Kocen, docenten van het Process Work Institute in Portland. Process Work is het gedachtegoed van Arnold Mindell en vormt de belangrijkste basis voor Deep Democracy.